Feestjes en de rest

Na het vorige relaas waar we gestopt waren met het schrijven over de voorbereidingen van het feest, kunnen we je nu vertellen dat we een geslaagd feestje hebben meegemaakt. Het duurde wel even voordat iedereen zover was om daadwerkelijk los te komen, maar rond een uur of 23.00 begon het dan echt. Onder luid applaus werd het jarig bruidspaar binnengehaald. Daarvoor waren we trouwens eerst naar het golfplaten kerkje geweest en hebben daar de inzegening van het bruidspaar mogen meemaken. Er waren in het zaaltje waar het gevierd werd enkele tafels gedekt en we kregen gebraden kip op argentijnse wijze te eten. Hierna zakte het een beetje in qua stemming, dus dachten wij als Hollandse feestgangers om er maar wat leven in te blazen. Martin zijn speech ging voortreffelijk en werd met dank in ontvangst genomen zo ook het kado het tafellaken met de hollandse tulpjes. Na dit gebeuren werd het tijd om ons lied te zingen. Que si, que no, en iedereen deed mee middels de uitgedeelde stencils. We hadden van Julia en Samira ook een kadootje meegekregen. Een fotolijstje met hun en de vlag van argentinië, met daarbij een persoonlijk schrijven. Toen Queti dit ging voorlezen, sprongen bij een ieder de tranen in de ogen en iedereen moest naar een zakdoekje grijpen. Dit herhaalde zich gedurende de avond nog enkele keren o.a. bij een fotoreportage van Oom Roberto, met jeugdige foto´s van de familie Garay. Om 3.30 lagen we eindelijk op bed. Ze hadden Erik gevraagd om foto´s die avond te nemen en hij heeft er 160 genomen van deze gelegenheid. Hebben we straks een mooi afscheidkadootje om te geven.

De volgende dag beetje slapen en lummelen overdag. We hadden afgesproken om 14.00 weg te gaan met Pa Esteban naar El Calafate. Martin en Erik hadden bijna een weddenschap afgesloten hoe laat we daadwerkelijk weg zouden gaan. Iets wat nog vaker zal voorkomen. Erik had een uurtje later gezegd, Martin 2 uurtjes. helaas het werden er 5!!!
´s Avonds laat eindelijk aangekomen in El Calafate; je merkte meteen dat dit veel toeristischer was ingericht. Het lijkt hier een beetje op een wintersportdorpje. In de bouwkeet/zeecontainer van het werk van pappie Esteban konden we logeren. Een paar bedden, bijeengeraapte paar stoelen en tafels. Hier en daar wat keukengerei en klaar was ons stulpje. Maar om alleen te slapen is het voor ons goed genoeg.

De volgende dag 6 uur in de ochtend ging de wekker. We gingen vandaag naar de glaciers (gletsjers. Welteverstaan 3 gletsjers. Dit deden we per boot, waarbij we de eerste 2 vanuit de boot konden aanschouwen en de laatste gedurende 2 uurtjes van dichtbij konden bekijken d.m.v. een looppad naar de gletsjer toe. dit was de bekende Onelli glacier. Adembenemend mooi om te zien allemaal. We hadden vandaag Esteban en Marianela meegenomen, ondanks dat dit wel enigszins de trots krenkte van Esteban, maar gezien zijn reactie op de boot en verder had hij het voor geen goud willen missen. ´s Avonds werden we vergast op heerlijke en malse stukken ribeye, gebraden door pappie.

30 december stond alweer in het teken van de gletsjer. Ditmaal de one and only Perito Moreno Glacier. Google deze maar eens en je zult zien waarom wij dit een onvergetelijke dag vonden. We gingen om 11 uur per boot naar de voet van de gletsjer, kregen daar stijgijzers ondergebonden en vervolgens onder leiding van 2 gidsen, hebben we de gletsjer beklommen. Deze tocht duurde 2 uur, met onwaarschijnlijk mooie schouwspelen van dit natuur geweld. Na terugkomst met de boot, gingen we met Esteban die ons weer ophaalde, de andere kant van de gletsjer bekijken. D.m.v. een aangelegde looproute werden we naar diverse panorama punten geleid en konden op een gegeven moment ook aanschouwen dat er een groot stuk van de gletsjer naar beneden viel. Met recht is deze gletsjer opgenomen als wereld natuur monument. ´s Avonds zeer rozig door de doorstane koude en warmte in de zon, met kleur op de wangen genoten van de kookkunsten van Esteban (grote stukken vlees uiteraard) gingen we moe maar voldaan naar ons bedje toe.

Oudejaarsdag 2005 was voor ons ook weer een belevenis. Na een paar uur goed geslapen te hebben, zijn we rond 15.00 ´s middags teruggereden naar Rio Gallegos (311 km) om daar ´s avonds weer met de gehele familie de jaarwisseling te vieren. Lees kerstavond voor details, een volledige kopie!!! Erik en Alieke bleven rond 3 uur ´s nachts alleen met Esteban want zij zouden worden opgehaald door Marianela. Rond 4 uur gingen we naar de disco, waar alle liedjes voor ons hetzelfde klonken. Ieder liedje had dezelfde beat. Rond 6.30 hadden we er genoeg van en zijn met de taxi in het volle licht van de zon die inmiddels al hoog aan de hemel stond, naar het hotel Santa Cruz gereden.

Tot zover deze keer, wordt aldus vervolgd.....