GRØNLAND

Jawel eindelijk eén bericht uit het verre Noorden. We zitten op dit moment (24 juli) in een jeugdherberg in Ilulissat. We hebben vandaag net een boottrip terug gehad vanuit Ice camp Eqi alwaar we gedurende 3 dagen de gletsjer die uitmondt in zee bekeken. Gelijk werd de vergelijking gemaakt met de gletsjer Perito Moreno die we gezien hebben in Argentinie. Wederom een fantastich schouwspel om grote brokken ijs vanaf de gletsjer de zee in te zien verdwijnen met al het geraas erachteraan aankomt als geluid. Soms leek het net of het aan het onweren was. Gezien de weinig momenten die we hebben om uberhaupt enig contact te zoeken met het thuisfront hier even een kort overzicht:

Vlucht naar Denemarken ging prima mooi op tijd. Vanuit Kastrup vliegveld met de metro uiteindelijk naar het hostel. ’s Avonds nog even naar de oude haven geweest om een pølsar te scoren (=hotdog) en gezellig een biertje cq. Wijntje te drinken.

Volgende dag heel vroeg op om met de metro wederom (lekker zwart gereden, kaartjes zijn niet te betalen) naar het vliegveld te gaan en hier was het zeer druk. Uiteindelijk na in 3 rijen gestaan te hebben ingecheked. Natuurlijk waren de tassen van ons weer eens buitenmaats groot. Hiervandaan een dikke 4 uur verder ligt het plaatsje Kangerlussuaq hier landden we keurig op tijd. En het weer een dikke 20 graden. Dit hadden we niet verwacht. Ons hostel met al het ‘groenlandse’ luxe lag zo’n 2 km van het vliegveld. Over het plaatsje valt niet zoveel woorden aan vuil te maken. De omgeving echter was erg ruig en hier hebben we dan ook verschillende wandeltochten ondernomen. Waarvan 1 die 10 uur duurde.

Na een aantal dagen hebben we hier afscheid genomen en zijn doorgevlogen naar Ilulissat. Marjan en Martin sliepen in de jeugdherberg de jonkies mochten in een tent 3 km verder omhoog gelegen op de camping. Dit begint al meer op een dorpje te lijken. Veel vissers die hiervandaan hun dagelijkse vangst op zee naar binnen halen. Ook al iets kouder. Vooral ’s nachts erg koud dus de broek en de sokken bleven aan in de slaapzak. De camping zelf was van alle gemakken voorzien. Douche, keuken en een luxe toilet in de vorm van een Gele Poepzak met een bril erboven op. Zo kon je tenminste genieten van degene die voor jou op het toilet iets gedaan hadden. In Ilulissat kwam Laura zich vervoegen bij ons reisgenootschap. We zijn dus nu met zijn zevenen.

Morgen gaan we met de boot naar Disko-eiland alwaar we enkele dagen zullen vervlijven en onder meer een tocht gaan maken met de sledehonden. Die je hier overigens op elke hoek van de straat tegenkomt. Verder zullen we zodra we in Nuuk zijn weer op het web aangesloten zijn. Telefoneren of smsen heeft weinig zin aangezien er hier geen bereik is.

VI SES (tot ziens)