Kerst in Rio Gallegos deel 2

Dag luitjes,

Zoals we de vorige keer schreven zijn we naar de kerk geweest in Rio Gallegos. Deze kathedraal bestond uit golfplaten. In de tuin hadden ze met behulp van uit hout uitgezaagde figuren, het kerstverhaal uitgebeeld. Het was een katholieke mis. Deze ging vergezeld met een paar kerstliedjes die we uit de ons aangereikte boekjes konden meezingen. Zo hebben we stille nacht op zijn spaans meegezongen. ´s Avonds kregen we in het huis van Marianela´s oom Alberto een diner aangeboden, dit bestond uit allerlei hapjes, welke waren uitgestald op een lange tafel waaraan we zaten. Stukjes pizza, wortsenbroodjes, empanada´s, aardappelsalade, crepes met vulling en uiteraard cerceza en vino tinto. Om 12.00 uur ging de radio hard met Feliz Navidad, kregen we allemaal een glaasje cidre en proosten we gezamenlijk op de kerst. Buiten ging meteen de eerste vuurpijl al de lucht in. Dit feest ging door tot een uur of heel vroeg. Om 2 uur zijn wij netjes door Marianela, met de auto van haar vriendje Miquel, compleet met een lekke uitlaat, naar het hotel teruggebracht.

De eerste kerstdag moesten we natuurlijk bijkomen en hebben het rustig aan gedaan. Rond 16.00 werden we opgehaald en vertrokken we naar een soort Twiske. Daar was de familie Garay druk bezig om een Lam welke aan het spit zat, te braden op een hout vuurtje. We hebben daar heerlijk van gegeten. Na dit gegeten te hebben kregen we Maté te drinken. Dit is een traditionele drank bestaande uit diverse kruiden die je in een beker doet. Een schepje suiker eraan toevoegen en dan een beetje heet water erop doen. Door een speciaal soort rietje van metaal waaraan het uiteinde een soort filtertje zit, zuig je het drankje op. Het is dus een soort thee. Wel lekker van smaak.

Tweede kerstdag stond in het teken van de pinguin. We werden omstreeks 10.30 uur opgehaald door Esteban en Marianela. Met de pickup reden we door het vlakke landschap van Santa Cruz. Eindeloze soort toendra vlakte met overal waar je kon kijken schapen. Door de scherpe lucht (deze is anders dan in Nederland) wordt je erg gauw soezerig en moet je moeite doen om je ogen open te houden. Na een rit van ongeveer 2 uur kwamen we aan bij onze bestemming. Aan de kust was door het met lage struiken bedekte grond een pad gecreeerd welke ons leidde naar de zee. Overal waar je door de struiken heen kon kijken, of zelfs op het pad, zag je pinguins. Sommigen met jongen nog op het nest. Tevens zagen we een hele kolonie pinguins op het strand. De foto´s die we hebben genomen (en dat zijn er meer dan genoeg kan ik je vertellen) zullen we thuis laten zien. Ongeveer 1 kilometer verder hebben we een vuurtoren bezocht. Een van de mensen welke daar werkte was een zuid-Afrikaan. Kon Alieke ook nog even Zuid-Afrikaans praten.

Hierna dachten we dat we weer terug gingen, maar er was een hele tijd terug (we weten nog steeds niet hoe lang geleden) een Nederlands schip gestrand. Deze is toendertijd niet weggehaald, maar hadden ze gewoon maar laten staan. Een complete bak roest was het gevolg, maar je zag nog wel steeds het schip. Erik is er nog even in geklommen. Hier konden we ook nog even de zee van dichtbij meemaken.

´s Avonds dachten we om een ijsje te gaan eten met de familie Garay, maar deze bleken het te druk te hebben met de voorbereidingen van het 25 jarig huwelijksfeest van Esteban en Quiti. Dus toen zijn we zelf maar naar de Heladarios gegaan. Lekker op tijd naar bed toe.

Vandaag gaan we zelf een beetje op pad, daar Marianela en haar familie druk bezig zijn met het voorbereiden van het feest vanavond. Martin heeft een toespraak in het Spaans geschreven. Vanavond zullen wij een liedje zingen waar we al eerder een tekst op hebben gemaakt, op de wijs van Que Si, Que No.

Wordt vervolgd.


Groetjes,


Erik & Alieke